:(

همیشه روزای آخر سال که میشه دوست دارم همش تو تختم باشم ، تو اتاقم باشم ، یه گوشه بشینم و به دیوار زُل بزنم ، تو خودم باشم ، حتی برای غذا خوردن هم دوست ندارم از اتاقم بیام بیرون ، انگار دیگه صدای هیچکس رو تو خونه نمیشنوم و دیگه اینقدر صِدام میکنن و نمیشنوم میان ببینن مُردم یا زنده م ، روزای خیلی سختی میشه خیلییییییی ، مخصوصا جمعه هاش . . .

همه چی یه رنگ دیگه ست ، به هر جا نگاه میکنم ، هر صدایی میشنوم انگار یه اخطاره!

کم چیزی نیست! به هر حال آخرای ساله دیگه! سال داره تموم میشه! سال داره تموم میشه و بحث خونه تکونی بسی جدی میشه! ترجیح میدم تو اتاقم یا تو تختم اینقدر بکپم تا قارچ بزنم اندازه ی چتر ولی دیوار دستمال نکشم!  حاضرم اینقدر به دیوار زُل بزنم تا چشمم 3 شماره ضعیف شه ولی یه کتابخونه رو نریزم بیرون و تمیز کنم! حاضرم از گشنگی پتو گاز بزنم ولی فرش تمیز نکنم! خدایا تو رو به بزرگیت قسم که سال دیگه بعد بهمن یهو بی هوا بریم تو فروردین! آآآآآآمین!